Home

Iedereen heeft ongetwijfeld eens iets van de Dakar-Rally gezien. In dit soort rally’s wordt steevast met Roadbooks of Tripy (electronisch roadbook) gewerkt om een te volgen route weer te geven. Het meest gebruikte systeem om de route in een Roadbook duidelijk te krijgen, is die van het bol-pijl principe. Simpel gezegd, bij het bolletje vertrek je en je rijdt in de richting van het pijltje. Het grootste verschil in een Roadbook is meestal de grootte van de tekening en de daarin vermelde aanwijzingen. Roadbook rijden vraagt nog meer van de concentratie dan de pijlen volgen in een uitgepijlde off-road rit. Dit maakt het toch al intensieve off-road rijden nog intensiever, maar veel avontuurlijker. Niet voor niets stappen veel organisaties van offroad ritten over op het Roadbook systeem.

-Bij off-roads gebruikt men meestal roadbooks op A5 formaat. Bij A5 formaat zal het Roadbook ingetekend zijn op een A4 of A3 vel en dient dit dus doorgeknipt en aan elkaar geplakt te worden zodat er een rol ontstaat. Dit is een mooie gelegenheid om het Roadbook door te “lezen”. Een goed begin is het halve werk. Gevaarlijke of moeilijke punten worden nog eens extra gearceerd.

-Elke situatie is genummerd en vermeld het aantal meters van de lengte van het pad of weg. Een teller die meters telt is wel gewenst. Voor de ritten van Ad Ketelaars OffroadTrips, is een teller die snel te nullen is, de meest ideale. Bij roadbooks, waarbij de situaties elkaar snel opvolgen, is steeds nullen minder intensief dan het uitlezen van de totaalbemetering. Een IMO van Touratech wordt daardoor verkozen boven een ICO.

-Met een IMO of ICO kun je op de totaalbemetering rijden. Tripy heeft ook een ingebouwde tripmaster in het geval je met een papieren roadbook rijdt. Een teller van het merk Rally Dash is momenteel een van de meest geavanceerde apparaten. Deze is ook zeer snel te "nullen".

-De dikke lijnen zijn de verharde wegen, de dunne lijnen de onverharde wegen. De stippellijntjes zijn de single tracks.

-Je vertrekt altijd bij het bolletje, welke altijd onderaan staat. Dus of je nu uit het noorden, westen enz. komt, het bolletje staat altijd onderaan. De meters geven de afstand van het bolletje tot de richtingverandering aan. De richtingverandering is waar het pijltje naartoe wijst. Dat kan ook wel eens rechtdoor zijn. Bijvoorbeeld in het geval van een kruising van wegen, of als je van een onverharde weg een verharde weg oprijdt. De richtingverandering is dan het punt waar onverhard in verhard overgaat.

-Het pijltje wijst dan rechtuit terwijl het toch een zogenoemde richtingverandering is. Op het moment dat je volgens de situatie van richting veranderd bent, ga je direct naar het bolletje van de volgende situatie. Van hieruit begint de bemetering dan weer opnieuw.

-Het beste kun je als volgt te werk gaan. Als eerste neem je de situatie in je op. Je kijkt of het een harde of een onverharde weg betreft. Dan kijk je naar de aanwijzingen die ingetekend of geschreven zijn. Bijvoorbeeld of het pad overgaat in verharde weg, of dat je langs een opvallende schuur komt. Vervolgens kijk je hoeveel meter het naar de volgende richtingverandering is. In zeker 75% van de situaties zul je de teller niet op nul hoeven te zetten, omdat de situatie duidelijk genoeg is. Als de afstand meer dan 1000 meter is, dan is het raadzaam om de teller op nul te zetten. Blijf echter ten alle tijde rijden. Als je na iedere richtingverandering moet stoppen om opnieuw te navigeren dan zul je niet rond komen of uit rijden. Vooral in vlak land kun je veelal zonder teller rijden, omdat je richtingveranderingen in de verte dikwijls al kunt zien. In de bergen is dit lastiger. In het Roadbook zijn bochten alleen ingetekend als er een belang is, of als er een gevaar in schuilt.

-Zijpaden en zijwegen zijn niet altijd ingetekend, tenzij het een situatie betreft die verwarring kan oproepen. Bijvoorbeeld: Je moet na 300 meter rechtsaf een pad in. Na 200 meter is er ook een pad naar rechts. In dit geval zal voor de duidelijkheid het pad dat na 200 meter komt, ingetekend zijn.

In onze contreien zullen er meestal meerdere situaties op een roadbook regel staan. Dit heeft te maken met het feit dat de afstanden van wegen en paden dikwijls korter zijn dan in grote lege landen. We hebben hier dan ook te maken met veel meer wegen en paden en dus meer Roadbook situaties nodig. Het nadeel hiervan is dat de situatietekeningen kleiner zijn en dus minder informatie over het routegedeelte kunnen bevatten. In de praktijk blijk je op relatief korte paden ook met minder informatie toe te kunnen.

Een Roadbook dien je vanaf het begin goed te volgen. Als je het juiste spoor kwijt bent dien je terug te rijden naar het punt waar je zeker goed was en van daar uit opnieuw proberen het roadbook op te pikken.

Meestal vind je in een Roadbook tekening totaal geen aanvullende informatie. Die kan dan ook meestal niet gegeven worden. Bij de 21e eikenboom rechtsaf of bij de 8e bungalow linksaf zal niet werken. Opvallende details zullen wel ingetekend of ingeschreven zijn. Bij rode schuur, na voorrangsbord, bij afrastering enz. enz. Bij internationale deelname zullen de aanwijzingen meestal in de engelse taal worden gegeven.

De meeste uitzetters van Roadbook ritten geven in de briefing aan waar eventuele gevaarlijke punten zich bevinden.

Een roadbook houder kan een plastic hoesje zijn dat op je tank geplakt zit. Dit is echter verre van ideaal. Beter is het om een stuurhouder aan te schaffen. Prijzen varieëren van 50 tot 300 €. Bekende merken hierin zijn Acerbis, Ramirez en Tempo Trail Tracker. In het duurdere segment vinden we veelal de aluminium houders die elektrisch bedient kunnen worden.

Een Tripy is een elektronische roadbook rally computer. Hij toont hetzelfde roadbook, als op de papieren versie. Hij toont echter één roadbooksituatie in het beeldscherm. Met daarboven de meters tot de volgende richtingverandering. Dit getal, past zich steeds aan, naarmate je de richtingverandering nadert.